PATRON SZKOŁY

Henryk Sucharski urodził się 12 listopada 1898 w Gręboszowie jako jedno z dziewięciorga dzieci Stanisława i Agnieszki Sucharskich. Po ukończeniu dwuletniej szkółki ludowej w rodzinnej wsi i czteroklasowej w Oftinowie, został w 1909 roku przyjęty do II Gimnazjum w Tarnowie. Naukę w gimnazjum przerwały działania I wojny światowej. 13 lutego 1917 roku Sucharski został wcielony do armii austriackiej. Jednak władze wojskowe i szkolne umożliwiły mu wcześniejsze ukończenie nauki i zdanie 17 listopada 1917 roku egzaminu dojrzałości. Po uzyskaniu matury Sucharski odbył służbę w armii austriackiej, min. w 32. pułku strzelców w Bochni. Od września do października 1918 roku walczył w północnych Włoszech w 9. kompanii 32. pułku strzelców.

7 lutego 1919 roku po powrocie do Ojczyzny Henryk Sucharski wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie kolejno był dowódcą drużyny i plutonu w 16. pułku piechoty, następnie, już w stopniu podporucznika został dowódcą kompanii 20. krakowskiego pułku piechoty. W 1928 roku, dosłużywszy się stopnia kapitana przeniesiono go jako instruktora do Szkoły Podchorążych w Ostowi Mazowieckiej. W październiku 1930 roku otrzymał przeniesienie do 35. pułku piechoty w Brześciu, gdzie był dowódca kompanii.

Wreszcie w grudniu 1938 roku, wraz z awansem do stopnia majora otrzymał stanowisko, z którym kojarzony jest przez wszystkich Polaków  -  stanowisko komendanta  „najdalszego przyczółka Polski” - Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Tam też, do wybuchu wojny umacniał placówkę - zarówno liczebnie i zbrojnie, jak i moralnie. Był lubianym i szanowanym dowódcą. Gdy konflikt polsko - niemiecki zaostrzył się i żołnierze w zasadzie nie mieli możliwości opuszczenia Westerplatte, major zorganizował im plażę i kajaki, sam zaś z zamiłowaniem tworzył niewielkie gospodarstwo rolne, wzbogacając racje żywnościowe. Tam też zastała go wojna. Otrzymany rozkaz wraz z 182 osobową załogą wypełnił całkowicie - miast nakazanych 12 godzin obrony opierał się ogromnej sile wojsk niemieckich wspieranych ogniem szkolnego pancernika Schleswig - Holstein przez 7 dni. Za swą bohaterską walkę dowódca wojsk nieprzyjacielskich, generał Eberhardt przyznał mu prawo noszenia w niewoli szabli.

Major Sucharski spędził w niewoli całą wojnę. W lutym 1945 roku został uwolniony przez wojska alianckie. Wstąpiwszy do II Korpusu Polskiego we Włoszech został dowódcą 6. batalionu Strzelców Karpackich. Niedługo mógł jednak cieszyć się wolnością. Niewola bardzo nadszarpnęła jego zdrowie. 30 sierpnia 1946 roku w Neapolu major Henryk Sucharski odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy i dwukrotnie Krzyżem Walecznych zmarł na gruźlicę. Pogrzeb odbył się 1 września 1946 roku na cmentarzu Casamassima.

Zgodnie z ostatnia wolą zmarłego, 1 września 1971 roku prochy majora Sucharskiego zostały sprowadzone do Polski i złożone na Westerplatte. Pośmiertnie major został odznaczony Orderem Virtuti Militari III klasy.

Nasza szkoła otrzymała imię majora Henryka Sucharskiego 21 maja 1972 roku. Kilka dni przed tą uroczystością delegacja uczniów naszej szkoły przywiozła z Gdańska garść ziemi zroszonej krwią obrońców Westerplatte.

Dzień Patrona obchodzony jest w naszej szkole corocznie w maju. Cała społeczność szkolna uczestniczy w uroczystym apelu, konkursie wiedzy o życiu patrona oraz biegu o Puchar Dyrektora Szkoły.